Uyuz Böcekleri Nereden Geliyorlar (bilgiyi bulduk)

tarafından
31
Uyuz Böcekleri Nereden Geliyorlar (bilgiyi bulduk)

Uyuz Böcekleri Nereden Geliyorlar?

Eminim bir çok kişi bu böceklerin nereden geldiğini ve dışarıda nasıl yaşadığını merak etmiştir. İşte bu makalemizde çeşitli bilim kaynaklarından alıntılar sunarak, sizlere son baktığınız ve bulamadığınız hatta her yerde bu akarlar için aynı şeylerin yazdığını görmekten bıkmış olabilirsiniz. Biz bu illet böcekler konusunda daha ayrıntılı bilim kaynaklarından yaptığımız alıntıları bilgileri sunuyoruz.

Uyuz Böcekleri hastalığı, nedeni bilinen en eski insan hastalıklarından biridir. İnsanların ve diğer birçok memelinin derisinin epidermisinde yuva yapan Sarcoptes scabiei adlı akardan kaynaklanır. Bu akar, Sarcoptes cinsi oluşturulmadan önce (Latreille 1802) Acarus scabiei DeGeer, 1778 olarak biliniyordu ve S. scabiei adını aldı. Son 40 yılda yapılan araştırmalar, akarın biyolojisi, parazit-konak etkileşimleri ve konağın savunmasından kaçmak için kullandığı mekanizmalar hakkındaki bilgileri büyük ölçüde artırmıştır. Bu derlemede, akarın biyolojisi, genomu, proteomu ve immünmodülatör yetenekleri hakkındaki bilgilerimizdeki bazı önemli ilerlemeler vurgulanmaktadır ve bunların tümü hastalığın kontrolü için bir temel oluşturmaktadır. Uyuz böcekleri enfeksiyonunu tespit etmek için tanısal bir kan testi ve duyarlı popülasyonları enfekte olmaktan korumak veya en azından hastalığın bulaşmasını sınırlamak için bir aşı geliştirilmesine yönelik ilerlemeler de sunulmaktadır.

Uyuz Böceklerinin Sırrı

Ne yazık ki İnsanları ve birçok memeli ailesini parazitleyen uyuz akarı Sarcoptes scabiei’nin atasal kökeni şuan için asla bilinmemektedir.

Aynı şekilde, Uyuz Böcekleri belirli konak memelilerle birlikte evriminin ne kadar zaman önce başladığı ve bunun zaman içinde nasıl evrimleştiği de bilinmemektedir.

Ancak akarologlar ve memeli bilimciler moleküler araçlar ve genomik bilgiler kullanarak bu sorulara zaman içinde açıklık getirebilirler.

Roncalli ve Friedman, İncil döneminden 1900’lerin başına kadar insanlarda ve veteriner hekimlikte uyuzun tarihçesini sunmaktadır. İnsanlarda ve diğer memelilerde uyuz olabilecek bir deri hastalığına ilişkin en eski yazılı referans İncil’deki Levililer bölümünde (MÖ 1200) yer almaktadır. Friedman’a göre, kaşıntı akarı Acarus scabiei (şimdi Sarcoptes scabiei) ile insanlardaki hastalık arasındaki nedensel ilişki 1687’de Bonomo ve Cestoni tarafından keşfedildi ve “tıp tarihinde ilk kez insan hastalıklarının herhangi biri için kesin olarak bilinen bir nedenin ortaya konmasına işaret etti”.

Günümüzde uyuz böcekleri, insanlarda ve birçok evcil ve yabani memelide ihmal edilen, küresel olarak yaygın, bulaşıcı bir deri hastalığıdır ve önemli ölçüde morbidite ve mortaliteye neden olmaktadır.

Uyuz Böceğinin Kafasını karıştırmak için bir test yapıldı

Ek deneyler, Uyuz Böcekleri konakçı olmadan bir termal uyaran kaynağı arayacaklarını göstermiştir. Yani, yılanların sıcak canlı kokusu alması gibi.)

Dişi uyuz böceklerinin %83’ünden fazlası 5,6 cm (2,2 inç) uzaklıktaki ısı kaynağını aramıştır. Bununla birlikte, dişiler, ikisini aynı anda ve uyaranlara yakın mesafede (2,5 cm = 1 inç) seçme şansı verildiğinde hem yapay ısı uyaranına hem de konakçı derisinden yani insan derisinden gelen kokuya eşit şekilde (her birine %50) yanıt vermiştir.

Her iki uyarana da 6,5 cm (4,41 inç) mesafede, akarların %38’i canlı konaktan gelen %5’i 32 °C’deki ısı uyaranlarını seçmiştir.

(Sahte Isı) yani yapay ısı uyaranını ve %57’si hiçbirini seçmemiştir; bu da iki uyaran birlikte sunulduğunda konak kokusunun ısıdan daha güçlü bir cezbedici olduğunu göstermektedir. İkisine de yanıt vermeyen %57’nin kafası, her biri ayrı ayrı sunulduğunda yanıt verdikleri iki uyaranın şimdi birlikte ama zıt yönlerden sunulmasıyla karışmış olabilir. Diğer iki seçenekli deneylerde, uyuz akarları CO2 yokluğunda konakçı kokusu içeren havayı seçmiştir.

Bu deneyler, konakçıya yakın ortamdaki uyuz böceklerinin konakçıdan gelen uyaranları (koku, vücut ısısı) algıladığını ve kaynağı arayacağını açıkça göstermektedir.

Uyuz akarlarının fotosensör tepkisi yani görüntü seçebilme) yeteneği kapsamlı bir şekilde araştırılmamıştır. Işığı ve yoğunluğunu algılama yeteneği, Sarcoptes akarları tarafından konak tespitinde konak kokusu ve sıcak vücut sıcaklığı ile birlikte önemli faktörler olabilir.

Bir testte 272 kişiden sadece 4’ünün ağır enfekte hastaların kullandığı yataklarda uyuduktan sonra uyuz hastalığına yakalandığını ortaya koyan çalışmalara dayanmaktadır. Bununla birlikte, uyuzun bulaşmasında fomitlerin rolü, akarların konakçı dışında hayatta kalması ve enfektiviteleri hiçbir zaman kapsamlı bir şekilde araştırılmamıştır. Uyuz akarlarının konakçı dışında hayatta kalma ve enfektif kalma kabiliyeti, konakçıların çevredeki akarlardan enfeksiyon kapmasında kilit faktörlerdir.

Uyuz akarlarının konakçı dışında hayatta kalma süresi

Uyuz böcekleri dişilerinin 15 °C (59 °F) ve %75’in üzerinde bağıl nemde (RH) tutulduğunda bir hafta veya daha uzun süre hayatta kaldığını bulunmuştur.

25 °C (77 °F) daha sıcak bir sıcaklıkta, dişiler test edilen tüm RH’lerde 1-2 gün hayatta kalmıştır. Erkeklerin dışarda, Yani (insan olmadan) ev olmadan hayatta kalma süresi dişilere kıyasla çok daha kısadır, ve ölmeleri hatta öldürülmeleri çok kolaydır.

Bu çalışmalar, genel olarak, daha yüksek sıcaklıkların her nemde hayatta kalma süresini önemli ölçüde azalttığını göstermiştir. Bu çalışmada, akarlar su dengelerini koruyamadıkları için açıkça dehidrasyondan ölmüştür. Daha yüksek bağıl nem ve 20 °C’nin altındaki sıcaklıklar daha uzun hayatta kalma sürelerine olanak sağlamıştır.

Dondurma, doldurulmuş ve sert oyuncaklar, küçük yastıklar ve yatak takımları gibi eşyalarda bulunan uyuz akarlarını öldürmek için bir seçenek olabilir. Dişi akarlarının -25 °C ve %50 bağıl nemde 1,5 saat süreyle dondurulması %100 ölümle sonuçlanmıştır.

1 saatlik dondurma işleminden sonra, test akarlarının %23’ü hayatta kalmış ancak konakçı derisine geri yerleştirildiklerinde penetrasyon başlatmamışlardır, Yani konakçıya yapışmamışlardır. Bu akarların tipik kısaca soğuk bir evde ne kadar süre hayatta kalabilecekleri bilinmemektedir.

Çevresel (fomit) bulaşmanın önemli bir yönü, akarların konak dışında ne kadar süreyle enfektif kaldıklarıdır. Daha önce de belirtildiği gibi, konaktan uzakta hayatta kalma süresi ortamın bağıl nemi ve sıcaklığı ile doğrudan ilişkilidir.

Bu uyuz böcekleri üzerinde yapılan çalışmalar, 24 saat boyunca konaktan uzak tutulan akarların çoğunun, bir konağın derisine geri yerleştirildikten çok kısa bir süre sonra deriye nüfuz etmeye başladığını ortaya koymuştur.

Bir yatağın, yatak odasının, yatak takımlarının ve giysilerin 48 saat boyunca oda sıcaklığında izole halde bırakılması uyuz akarlarının ölümüyle sonuçlanmaktadır. Kuru iklimlerde (<%50 bağıl nemde) akarlar muhtemelen 36 saatten daha kısa bir süre hayatta kalır ve enfektif kalırlar.

Deri üzerine yerleştirilen akarlar, vücutlarının etrafında bir havuz oluşturan berrak bir sıvı (muhtemelen tükürük) salgılarlar.

Görünüşe göre Tıp dilinde stratum corneum çözülür (lize olur) yani (Vücudu dış etkenlere karşı koruyan derinin dış bölümü epidermis adı verilen bur dış tabakayı çözerler). ve akar derideki bir çukura batar. Batarken, bacak 1 ve 2 kaplumbağa gibi hareket ediyor gibi görünmektedir (kazma, sürünme / yüzme hareketi). Akarın Bacakların hareketi, stratum corneum’da bir tünel oyuğu oluşurken akarı ileriye doğru iter. Stratum corneum’a tamamen batma süresi inanılmaz derecede kısadır.

Uyuz Böceği Nasıl besleniyor?

Bir zamanlar bu akarların parçalanmış stratum corneum (vücudun dış etkenlere karşı koruma tabakası) ile beslendiklerine inanılıyordu. Bununla birlikte, sonraki araştırmalar, akarların, alt epidermisin canlı dokusuna (hücrelerine) yakın stratum corneum’da (iç tabakada’ki) derinlere girerken akar ağız parçalarının etrafındaki yuvaya sızan hücreler arası sıvıyı (lenf) yediklerini ileri sürdü. Birkaç kanıt dizisi bunu desteklemektedir.

İnsan uyuz akarı enfeksiyonları tipik olarak vücudun belirli bölgelerinde lokalizedir. Eller, bilekler ve dirsekler yetişkin hastalarda en sık enfekte olan bölgelerdir. Bununla birlikte, cinsel organlar, ayaklar, kalçalar, koltuk altları, göğüsler ve bel bölgesi de tercih edilen enfeksiyon bölgeleridir.

Uyuz akarlarının tüm yaşam bünyelerde yuvalarını yani kazdıkları çukurları terk ettiği ve deri üzerinde dolaştığı gözlemlenmiştir. Bir konakta az sayıda akar bulunsa bile, erkekler ve dişiler birbirlerini bulur ve çiftleşirler. Akarlardan yayılan feromonlar muhtemelen bu süreçlerde rol oynuyor. Yani bir birlerini görmeseler bile geçtikleri yerlere feromon yayarak bir eş gelmesi ve onları bulması için bunu yaparlar, Bu onlarda toplanma ve çiftleşme salgısıdır.

Hayvanlarda uyuz bulaşması

Uyuz bulaşmış köpeklerden gelen akarlar, evcil tavşanlarda kalıcı enfeksiyonlar oluşturabilir ve bu akarlar, köpekleri yeniden enfekte edebilir. 

Bu, gezici/açık havada evcil köpeklerin ve uyuzlu yabani tavşanları avlayan yabani köpeklerin bu konakçılardan uyuz kapabileceğini ve bu nedenle uyuzun bazı köpek türleri ve tavşan konakçıları arasında çapraz enfektif olduğunu düşündürür. 

Benzer şekilde, uyuzlu yabani dağ keçisinin evcil keçileri enfekte ettiği ve bunun tersinin ve uyuzlu kızıl tilkilerin evcil köpekleri enfekte edebildiği gösterilmiştir. Dokuz mikro uydu işaretçisinin analizi, Almanya’daki rakunların uyuz hastalığına yakalanmış kızıl tilkilerden uyuz kapabileceğini düşündürmektedir.

Uyuz yaygındır ve herkes yakalanabilir. Yayılmasını önlemek için hızlı bir şekilde tedavi edilmelidir.

Uyuz olup olmadığını kontrol edin
Uyuz hastalığının belirtileri şunlardır:

•özellikle geceleri yoğun kaşıntı
•kabarık bir döküntü veya lekeler
Lekeler kırmızı görünebilir.

Koyu tende görülmeleri daha zordur, ancak onları hissedebilmeniz gerekir.

M2600040 Scabies rash on skin SPL.original.width 767 1 1
Küçük akarlar deriye yumurta bırakarak bir ucunda nokta bulunan çizgiler oluşturur
M2600159 Scabies skin infection on hand knuckl.width 767 1 1
Kızarıklık her yerde görülebilir, ancak genellikle parmak aralarında başlar.
M2600127 Red papules on the skin due to scabie.width 767 1 1
Kızarıklık daha sonra yayılabilir ve küçük lekelere dönüşebilir. Bu durum açık tende kırmızı görünebilir.
shutterstock 1410825806.width 767 1 1
Döküntü ciltte koyu lekeler bırakabilir. Bu koyu tende kahverengi veya siyah görünebilir.

Uyuz döküntüsü genellikle baş dışında tüm vücuda yayılır.

Ancak yaşlılarda, küçük çocuklarda ve bağışıklık sistemi zayıf olanlarda baş ve boyunda döküntü oluşabilir.

Bir eczacı uyuz konusunda yardımcı olabilir
Uyuz genellikle ciddi bir durum değildir, ancak tedavi edilmesi gerekir.

Bir eczacı, tüm vücudunuza uygulayacağınız bir krem veya losyon önerecektir.

Talimatları dikkatlice okumak önemlidir.

Emziriyorsanız veya hamileyseniz eczacıyı bilgilendirin.

Tedaviyi 1 hafta sonra tekrarlamanız gerekecektir.

Uyuz çok bulaşıcıdır, ancak döküntünün ortaya çıkması 8 haftayı bulabilir.

Belirtileri olmasa bile evinizdeki herkesin aynı anda tedavi edilmesi gerekir.

Son 8 hafta içinde cinsel temasta bulunduğunuz herkes de tedavi edilmelidir.

•tedavinin ilk gününde evdeki tüm yatak takımlarını ve giysileri 50C veya daha yüksek sıcaklıkta yıkayın

•yıkanamayan giysileri akarlar ölene kadar 3 gün boyunca kapalı bir torbaya koyun

•çorap veya eldiven giydirerek bebeklerin ve çocukların ellerinden tedavi emmesini engellemek

•tüm tedavi sürecini tamamlayana kadar cinsel ilişkiye girmeyin veya yakın fiziksel temasta bulunmayın

•uyuzlu biriyle yatak, giysi veya havlu paylaşmayın

Uyuzdan kurtulmak ne kadar sürer
Siz veya çocuğunuz ilk tedaviden 24 saat sonra işe veya okula dönebilirsiniz.

Tedavi uyuz akarlarını hızlı bir şekilde öldürse de kaşıntı birkaç hafta devam edebilir.

Uyuz kolayca yayılabilir

Uyuzlar kişiden kişiye cilt teması ile bulaşır. Evcil hayvanlardan uyuz kapamazsınız.

Kreşlerde, üniversite yurtlarında veya huzurevlerinde birlikte yaşayan veya birlikte çalışan kişiler daha fazla risk altındadır.

Önemli:Uyuz ve hijyen

•Herkes uyuz olabilir. Kötü hijyen ile ilgisi yoktur.

Döküntüyü kaşımak, impetigo gibi cilt enfeksiyonlarına neden olabilir .

Uyuz, egzama veya sedef hastalığı gibi durumları daha da kötüleştirebilir.

Kaynaklar www.parasitesandvectors.biomedcentral /www.nhs.uk